تفاخر بی‌مورد
چگونه شکواییه بنویسیم چگونه توصیه‌نامه بگیریم پیش از عزیمت البته شکوهمندانه‌ی حقیر به ژاپن، در مرکزی تحقیقاتی وابسته به دانشگاهمان به کسب و کار مشغول بودم. البته به قول علی نصیریان در هزاردستان، «کسب که نه، کار می‌کردم.» در اوج جوانی و طبعاً خامی به نثر مسجع علاقه‌ی وافری داشتم. البته کار روی پروژه‌ی پایگاه آن لاین شعر فارسی هم مزید علت شده بود برای طبع‌آزمایی در این مقوله و فخرفروشیِ یک‌چشمانه در میان جماعت کوران...
ادامه‌ی یادداشتما آبروی خویش به گوهر نمی‌دهیم
جنابِ بهرام دعوتی کرده‌اند بابتِ اظهارِ نظر در بابِ «قیمتِ اشخاص» که لبیک می‌گوییم. نوه قرار است به سبکِ خودش شعرکی بگوید و بنده هم مطابق معمول روده‌درازیِ ملال‌انگیز می‌کنم. خسارتِ اتلافِ وقتِ شما عزیزان هم پای ایشان که بدآوازانی چون ما را به محفل ترانه‌سراییِ خویش دعوت نموده‌اند. اما راجع به بحث ایشان، اگر بهای وجودی اشخاص را منظور باشد، تخمین‌اش چنان سخت نیست. مثلاً ارزشِ حقیر تقریباً مجموع قیمتِ کت و شلوار و ساعتِ...
ادامه‌ی یادداشتتکریمِ تحریم یا حضورِ به‌زور
تحلیل انتخاباتِ ریاست جمهوری نهم و بحث بر سر درستیِ تحریم یا شرکت آنقدر طوطی‌وار تکرار شده که کم‌حوصلگان معمولاً یک گوش در و گوشِ دگر دروازه می‌کنند و نوشته‌های -غالباً- مشابه را راهی زباله‌دانی. با این که در این موردِ خاص مستمع صاحب‌سخن را بر سر ذوق نمی‌آورد که هیچ از گفته نیز پشیمان می‌کند، باز من با رویی سنگ‌ِ-قزوین‌وار به اتلافِ وقت عزیزان می‌پردازم. حقیقت‌اش را بخواهید حقیر با آنکه رای دادم اما در برابر برخی...
ادامه‌ی یادداشتجشن اکتبر یا Oktoberfest
برای ما جماعتِ ایرانی که استادِ خراب کردن مراسم سنتی و تاریخی خود هستیم دانستن چگونگی بهره‌برداری فرنگیانِ فرصت‌شمار از آداب و سنن البته منحطشان پر بدک نیست. اینکه چطور مردم یک کشور نه تنها رسوم خود را به شدت و دقت پاسداری می‌کنند که آن را هنرمندانه در چشم دیگر مردم جهان نیز فرو می‌کنند، فرو کردنی. جشن اکتبر (واژه‌ی غریب و نامأنوس غربی‌اش می‌شود Oktoberfest ) یکی از این نمونه‌های فراوان است. این بزمِ پرآوازه به همت شهرداری شهر...
ادامه‌ی یادداشت
آخرین دیدگاه‌ها